Mga Bituing Puro Ningning

Alam mo ba na isa sa mga nakikita mong kumikinang na bituin sa langit kung gabi ay maaaring wala na dahil sumabog na ito at naglaho, at ang liwanag na nakikita mo ay ang liwanag na mula sa sumabog na bituing ito at naglalakbay sa kalawakan libo-libong taon na ang nakararaan at patuloy pang maglalakbay hanggang sa walang hanggan?

Ang liwanag na iyon ay kislap na lamang dahil wala na ang bituing pinagmulan noon.

Isa sa mga hindi maalis-alis sa aking isipan hanggang ngayon ay isang maikling katha na aking napag-aralan noong akoy nasa kolehiyo sa Universidad ng Santo Tomas. Ang maikling kwentong iyon ay sa wikang Ingles sapagkat ang asignatura naming ay English Literature o kung ano man ang tawag noong mga panahong iyon. Ang titulo ng maikling katha ay “Dead Stars” na tumutukoy sa isang pag-ibig na matagal nang lumipas para sa pangunahing karakter ng kwento. Nasa isip ng taong ito na siya ay umiibig pa sa kanyang minahal noon kahit na nga ikakasal na siya sa kanyang nobya sa kasalukuyan. Sa aking pagkakatanda sa tinakbo ng kwento, nagkita silang muli ng kanyang dating kasintahan ngunit napagtanto ng lalaki na hindi na pala nya iniibig ang kasintan sa kabila ng inakala niyang may nararamdaman pa siya para dito. Inakala nyang may ningning pa ang kanyang pag-ibig sa kabila ng tinagal ng panahon, subalit yon pala’y wala na ang ningning na iyon. At dito nga hinango ng may akda ang pamagat ng kanyang maikling kwento - “dead stars” o patay na mga bituin.

Ningning na lang pala ang pag-ibig na iyon at wala na nga ang init na dapat sana’y kaalinsabay nito.

Marami tayong mga “dead stars” sa ating buhay. Siguro nga ay may pag-ibig kang dati pa at hinahanap-hanap mo pa rin hanggang ngayon. Subalit para sa akin, may isa pang uri ng “dead stars” na maaari kong tukuyin ngayon. Ito ay ang mga pangarap na humahanap ng katuparan sa kabila ng kawalan ng paraan upang matupad ito. Marahil dahil sa kadukhaan, marahil dahil sa kawala ng lakas at pagkakataon. Mahirap manisi kung sino ang may sala kung bakit nananitiling pangarap ang mga ito. Ang sa atin na lang ay ang hindi mawalan ng pag-asang mabubuhay muli ang liwanag at mag-iinit muli ang damdamin upang maghanap ng paraan upang tuparin ang mga ito sa malinis at mabuting pamamaraan.

Ano ang aking maituturing na “dead stars”?

Marahil naipahiwatig ko na ito sa taas – at hindi ito yung isang lumang pag-ibig kundi ang mga sarili kong pangarap na hindi matupad-tupad, na hanggang ngayon ay naghahanap pa ng paraan ng katuparan. Sa aking kalagayan ngayon, dapat sana’y wala na akong mga “dead stars” subalit magiging ipokrito ako kung hindi ko ito aaminin. Meron nga, at sa aking palagay, higit sa dalawa pa ang mga ito. Saka na lang natin pag-usapan pa kung ano ang mga iyon. Sapat na sa mga pahinang ito na malaman mong meron nga.

Mamayang gabi, tumingin ka sa kalangitan at subukan mong hulaan kung alin sa mga nakikita mong bituin ang tunay na “dead stars”.

May makita ka kaya?

Pagkatapos, tingnan mo ang sarili mong buhay at limiin mo kung meron kang sariling “dead stars” na tinitingala.

Marahil may makikita ka. Sigurado yan.